|
Amerika Trip 19-25 September 2003
|
Dag 1 :
10h30 vertrekhal Zaventem. Hier hadden we met iedereen afgesproken om samen te komen en
de tickets uit te delen. Na een strenge controle was het tijd om op het vliegtuig te stappen
voor een lange dag. We wisten op voorhand dat deze eerste dag een erg vermoeiende dag zou
worden.
Eerst 8 uur vliegtuig naar Washington, dan nog eens 2 uur verder vliegen naar Chicago
en vervolgens 5 uur bus naar Mt. Vernon. Eenmaal op het vliegtuig werden we verwelkomd door
de piloot en de ganse crew. We kregen we zelfs een glas champagne aangeboden door de
lieftallige stewardessen.
De vlucht verliep weliswaar vlekkeloos. Vanzelfsprekend was dit
niet, want de dag voordien werden zelfs de vluchten naar Washington afgelast vanwege
de orkaan die er heerste.
|
|
|
Dag 2 :
Om 7h00 werden we gewekt om gaan te ontbijten.
Nadat iedereen zich te goed had gedaan en opgefrist had, was het tijd om een eerste maal
een bezoek te brengen aan het Mid America Funfest.Hier werden we verwelkomd door Sharon Yager, de vrouw van gastheer
Mike Yager. Zij bracht ons bij haar man die ons met open armen ontving. Ze waren enormenthousiast om ons op hun
meeting te mogen begroeten.
Na de nodige handen geschud te hebben zou hij ons persoonlijk rondleiden doorheen zijn privé
collectie van Corvettes en allerhande gadgets, modelbouw enz. Een prachtverzameling met een aantal exclusieve
Corvettes. Wie ook aan deze rondleiding deelnam was de grote baas van het Koerier en transport bedrijf FEDEX.
En hij was zelfs met een Belgische getrouwd. Natuurlijk was ook zij zeer enthousiast, en vond het fijn om nog
eens met Belgen te kunnen praten.
Na de rondleiding was het tijd om naar de Corvettes buiten te gaan kijken. En of we gekeken hebben,
maar liefst 6000 Corvettes waren er gedurende dit weekend aanwezig. Prachtige wagens sierde deze meeting
met ook tal van kraampjes en natuurlijk de winkel zelf van Mid America. Voor vele de uitgesproken
gelegenheid om de nodige inkopen te doen, tot grote ergernis van onze buschauffeur, hij zat met de handen
in het haar. Plots bleek de bagageruimte van de bus te klein te zijn.
Na een groot deel van de meeting gezien te hebben, -want alles op één dag was onmogelijk- keerden we
terug naar ons hotel.
s'Avonds hadden we de keuze om in het restaurant van het hotel te eten of in een ander restaurant in de buurt.
Wij kozen voor het hotel omdat de bar er vlak naast lag. Tijd om een rustig na te praten met een lekkere
Budweiser, want op de meeting was er geen alcoholische drank verkrijgbaar.
|
|
|
Dag 3 :
Ook vandaag keerden we na het ontbijt terug richting Funfest. Vandaag konden we genieten van datgene wat we
gisteren niet gezien hadden.
Iets na de middag kregen we dan een oproep om ons naar het hoofdgebouw te begeven.
Hier werden we tot onze grootste verbazing opgewacht door een TV-ploeg die ons een tijd wilden volgen op de
meeting met het nodige daarbij horende interviews. Even waanden we ons Hollywood sterren, maar dan uit België.
Om 15h30 begaven we ons naar het terrein waar de winnende wagens voorgesteld werden.
Ook werd de winnaar bekend gemaakt van de loterij. Voor 100$ kon je een lot kopen en als hoofdprijs
een nieuwe Corvette C5 winnen. Maar liefst 1600 biljetten werden er verkocht. Jammer maar helaas, de winnaar
bevond zich niet onder ons.
Na de prijsuitreiking werden we door Mike Yager nogmaals bedankt om aanwezig te zijn op de Funfest en verdienden
we natuurlijk de trofee van de verst komende Club.
Voldaan keerde we terug naar de bus die ons richting Bowling Green zou brengen.
|
|
|
Dag 4 :
Vandaag zullen we voor het eerst het museum bezoeken. Ook hier weer het inmiddels gekende enthousiasme. We
worden verwelkomd door de grote baas Wendell Strode en zijn gehele staf. Hier krijgen we ook een Safety
film te zien die ons voorbereid op het fabrieksbezoek dat in deze voormiddag zal plaatsvinden.
Hier dienen we ook een verklaring te tekenen dat we de film gezien hebben en ons zelf verplichten om de
veiligheidsvoorschriften te respecteren.
Na onze eerste kennismaking met het museum is het tijd om de Plant te bezoeken. We worden erop gewezen
om niet te filmen of foto's te maken. We worden verdeeld in groepen en krijgen een gids mee. Wat me hier
wel opvalt is dat ze hier rustig hun job kunnen doen en dat er meer gericht wordt op kwaliteit dan op
rendement. Amper 156 worden er geproduceerd per dag.
Na de rondleiding mogen we plaats nemen in de seminarie ruimte waar we ontvangen worden door Will Cooksie,
de Plant Manager. Hier krijgen we de kans om al onze vragen te stellen. 1 vraag komt steeds terug: hoe
gaat de C6 er uitzien. Maar zoals verwacht blijft men ons dit antwoord schuldig.
Dan is het tijd om te gaan eten in de stad en het plaatselijke schopping center te bezoeken.
Om 14h30 gaan we dan terug naar het museum. Nu krijgen we ook hier weer de nodige tijd om inkopen te doen,
wat ook gretig gebeurde en de buschauffeur zich nog meer haren uit zijn hoofd trok.
Na het sluiten van het museum krijgen we nog een persoonlijke rondleiding achter de muren van het
museum waar nog tal van Corvettes staan gestockeerd. Hierna vervoegen we ons samen met Wendell Strode en
zijn medewerkers voor het diner dat zal plaatsvinden in de Dome van het museum. Prachtig om hier te mogen
eten tussen al die mooie wagens. Dit alles was dan ook life te bezichtigen via het
internet waar enkele van de thuisgebleven leden mee van genoten hebben.
Voldaan en zeer genoten keerde we rond 22h00 terug naar ons hotel.
|
|
|
Dag 5 :
Vandaag gaan we opnieuw naar de stad van 10h00 tot 14h30 om te schoppen en wat siteseeing te doen.
Leuk voor de vrouwen, kwestie om de kerk wat in het midden te houden.
Om 16h00 trekken we terug naar het
museum voor de officiële ceremonie en het onthullen van de clubsteen. Rondom de clubsteen de namen van al
de deelnemende leden.
Om 16h30 wordt ons de eer aangeboden om de wagens in de Dome te poetsen.
1 ploeg droeg zorg voor de vensters van de wagen en de 2de ploeg stond in voor de Body van de wagen.
Het was een hele plezante bedoening.
Rond 18h30 trekken we dan in het gezelschap van Gary, de president van de plaatselijke Corvette club
naar Homestead. De woonplaats van Wendell Strode. Hier zullen we samen met de plaatselijke Corvette club
kunnen genieten van een echte Amerikaanse barbecue. Hier vertelt Wendell Strode ons dat iedereen die
een Corvette heeft vanaf 1984 de dag nadien in het museum de originele reclame folders zou krijgen die
destijds naar de dealers ging. Er werd een lijst gemaakt met de namen en bouwjaar.
|
|
|
Dag 6 :
Om 10h00 trekken we dan voor het laatst naar het museum om de nodige reclame folders af te halen.
We dachten dat we alles gehad hadden, maar nee. Plots komt er iemand aangereden van de Plant met een Cadillac
XLR en mogen we zelfs plaatsnemen in deze ook wel prachtige wagen die ook in de Plant gebouwd wordt. Christian
slaagde er zelfs in om een kleine testrit met de wagen te doen.
Waarneer we dan op het punt staan te vertrekken is er toch nog iemand van de Staf die ons een geheim wil
prijsgeven. In het museum hangt een grote foto van de tekenkamer van GM. Tal van maquettes zijn hierop te zien. En
jawel, ook de Nieuwe C6. Natuurlijk haasten we ons terug binnen om de nodige foto's te maken. Enkel vanaf de
achterzijde is hij te zien. Wel verklapt men ons ook van de doorlopende gril en de vaste voorlampen.
Dan is het echt tijd om afscheid te nemen want we moeten nog richting Indianapolis. Rond 15h30 duikt het
bombastische race circuit voor ons op. Een immense omlijsting van tribunes geeft dit beroemde circuit de
nodige glans. Voor sommige leden onder ons kwam de vraag naar de link tussen dit circuit en Corvette.
Wel Corvette is een onderdeel van Chevrolet, en hier op het Circuit van Indianapolis staat het borstbeeld van
Louis Chevrolet die hier in 1911 won. 1911 was ook het jaar dat hij samen met partner Durant de Chevrolet motor
Compagny oprichten. Na tal van ruzie's verkocht hij in 1913 zijn naam maar wou verder niets meer met Durant
te maken hebben. Deze onfortuinlijke stommiteit zorgde ervoor dat Louis Chevrolet blut geraakt, en achteraf
in de vergetelheid zal blut sterven.
Terug bij het begin gekomen gaan we richting museum waar al de winnende wagens van de Indy 500 tentoongesteld
staan. Maar natuurlijk ook de Corvette SS.
Dan is het voor mij tijd om even het Borstbeeld van Louis Chevrolet op te zoeken en hem te bedanken voor
zijn naam. Want Chevrolet Corvette klinkt toch wel goed hé. 18h30 is het tijd om te gaan eten en na te
babbelen in de plaatselijke bar.
|
|
|
Dag 7 :
Dit is onze laatste dag als club samen. Na het ontbijt reden we met de bus terug richting Chicago. Hier splitsten onze wegen. Enkele leden trokken
verder naar Los Angeles, Ohio, Memphis, Orlando, enz, en de overblijvers vlogen richting huiswaarts.
Het was hard om afscheid te nemen
omdat we zo een fantastische week achter de rug hadden, met een hechte groep van Corvette-vrienden.
|
|
|
Ik wil van deze gelegenheid dan ook nog gebruik maken om iedereen die hieraan deelnam te bedanken en vooral
ook Jan die als reisleider fungeerde. Ik zou zeggen, voor herhaling vatbaar.
Voorzitter
Ronald
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|